Ik wil wel maar... het komt er niet van, ik stel steeds weer uit... Verbaasd kijken we naar ons eigen gedrag en worden er niet blij van. Raar toch? Ik ben blijkbaar geen baas in eigen huis. En ondertussen is er dat verlangen. Ik wil meer tijd voor mijn gezin vrijmaken of minder snoepen of meer focus op het werk of het TV bingwatchen een halt toe roepen of minder uren op de gsm of minder emails lezen (deze evenwel nooit skippen:-),... Het is een erg lang rijtje. En er zijn ook minder 'ingecalculeerde' gevolgen: mijn gezondheid gaat er op achteruit en algauw zit ik vast in mijn job want voel me minder fit. Het leven begint te 'wegen' en te 'krimpen'.

Wat doe je daaraan? Wel vooreerst is het belangrijk te beseffen waarvoor dit gedrag een oplossing is. Een goed begrip van hoe een systeem werkt is dan nodig. Om dat duidelijk te maken volgende vergelijking. Je ziet een plas water in een wei. Veronderstel dat je midden de plas met je spade er een schep aarde uit haalt. Wat gebeurt er dan? Het water gulpt in het putje dat je achterlaat en rondom wordt de aarde misschien zelfs zichtbaar. Eerst nog glinsterend dan verliest het zijn glans en wordt droog. Zo is het ook in ons systeem. Als je bvb als kind een gebrek aan aandacht ervaart gaat je systeem dat 'gat' vullen. Daardoor is er elders minder en dat tekort voel je en ga je willen compenseren. En ziedaar het hele rijtje compensaties zoals hierboven vermeld. Het is een eindeloos rijtje en het kan alle richtingen uitgaan: mentale compensaties (kennis verzamelen, piekeren, uitstellen,...), emotionele compensaties (hengelen naar aandacht bvb), fysieke compensaties (snoepen, drinken, roken,...).

De weg naar een oplossing? Alles begint bij bewust worden van je compensaties. En van je pogingen er iets aan te doen. De klassieke oplossingen hebben mensen vaak al uitgetest: weightwatchers, een gigantische rij kookboeken, geen drank meer kopen, de e-sigaret en mediteren voorop.  Met de belofte je van je compensatie af te helpen. Tijdelijk lukt dat soms.  Je wil echter een blijvende oplossing. Dus is het tijd voor diepgaander werk. En dus start er een traject. Ik ben erg voorstander van een kort traject. Kort en stevig.   Het is aan jezelf werken. Persoonlijke groei. Snel snel is hier geen doel op zich. Grondige aanpak wel, diepgang, herstel,...

Ben je er klaar voor? Aarzel niet, het is verlossend. Een 'openbaring' noemde een coachee het vorige week. 'Ik voel me moe en opgelucht' hoor ik vaak. En 'ik ervaar nu innerlijke rust'.  Doen dus. Of je vriend of vriendin of collega de weg wijzen.  

Welke wegen kan je daarvoor inslaan? Wel er zijn psychologen, therapeuten,... en als je voelt dat het een flinke weerslag heeft op je loopbaan zijn er loopbaancoaches. Opdat jij je terug fit en gezond kan voelen in je job. je terug durft te kijken naar nieuwe mogelijkheden binnen en buiten je bedrijf. Anders in je job leert staan en je beter in je vel voelt! Dat is waar NextStep coaches het verschil helpen maken voor jou.